Waarom wij (even) sluiten — en waarom dat belangrijk is

Waarom wij (even) sluiten — en waarom dat belangrijk is

Bij Frituur Drakenhof draait alles om kwaliteit, inzet en hart voor de klant. Dat weet iedereen die hier al eens is geweest. Maar wat velen niet zien, is wat er zich afspeelt achter de schermen. Daarom schrijven we deze blog. Niet om medelijden op te wekken, maar om open, eerlijk en met trots te vertellen waarom we van 31 maart tot en met 23 aprilonze deuren tijdelijk sluiten.

🔹 Op doktersadvies

Onze huisarts heeft ons met aandrang aangeraden om even op non-actief te gaan. Niet omdat we geen zin hebben, maar omdat onze gezondheid op het spel staat. Zowel die van onszelf als van ons team. We hebben deze pauze nodig – fysiek, emotioneel en mentaal.

De sluiting was eigenlijk al begin maart voorzien, maar we hebben ze uitgesteld uit respect voor ons personeel. Omdat ook zij dit even verdienden.

🔹 We zijn er altijd geweest – zelfs in de donkerste tijden

Tijdens de volledige coronaperiode — uitgezonderd de eerste lockdown — zijn wij altijd open gebleven. Dag in, dag uit, stonden wij klaar voor onze klanten. Zelfs wanneer anderen sloten, zelfs met de schrik om zelf besmet te raken.

Dat verdient een dikke pluim, niet alleen voor ons, maar vooral voor onze trouwe medewerkers. Studenten, flexi’s en vaste krachten die zich niet lieten afschrikken en mee onze frituur rechthielden in een onzekere tijd. Zij zijn helden op hun manier, en we zijn hen ontzettend dankbaar.

🔹 Het team verdient het net zo hard

We zijn trots op ons team: studenten, flexi-jobbers, trouwe krachten – stuk voor stuk toppers. Veel van hen combineren hun werk bij ons met school, een andere job of een zwaar persoonlijk verhaal.

Onze studenten bijvoorbeeld, draaien elk weekend twee dagen na een volle schoolweek. Week in, week uit. Dat is uitzonderlijk. Én bewonderenswaardig.

Eén van onze flexi’s werkt voltijds, doet shiften in het Sportpaleis én springt bij op woensdag bij ons. Dat zijn uren waar de meeste mensen van zouden achterovervallen. Zij doet dit uit liefde voor haar gezin, en ze verdient – net als zovelen hier – eindelijk wat rust.

Onze allereerste student ooit? Die werkt hier nog steeds. Intussen is hij een intelligente jongeman met een bachelor op zak, en vertrekt hij binnenkort op vakantie naar Japan met zijn jeugdvrienden. Doordat wij nu sluiten, kan hij met een gerust hart vertrekken. Hij weet als geen ander wat er hier dag in, dag uit nodig is om de frituur draaiende te houden.

En dan is er nog die ene student met een ongelooflijk verhaal. Een jongen die van jongs af aan in een instelling leeft, zonder ouders die voor hem konden zorgen. Hij verloor vorig jaar zijn mama, zijn vader kent hij niet. De instelling naast onze frituur verdwijnt binnenkort, waardoor hij letterlijk op straat zou kunnen belanden. Maar ondanks alles blijft hij positief, strijdvaardig en trouw. Hij verdient rust. Hij verdient stabiliteit. En wij staan achter hem.

🔹 Voor Florence, voor ons gezin

Marissa’s dochter Florence ziet haar mama elk weekend – maar dan wel werkend, achter de toonbank. Ze zit door de week op internaat en heeft ons dus amper écht. Nu krijgen ze eindelijk eens tijd samen. Gewoon moeder en dochter. Zonder frituur, zonder stress, zonder klok.

🔹 Rust is geen luxe, het is noodzaak

Een sluiting van een week of tien dagen volstaat niet om echt te herstellen. Vandaar dat we kiezen voor drie weken. Dat is nodig. Geen vakantie, maar een herstelperiode.

Want Frituur Drakenhof draait niet op openingsuren. Wij werken zeven op zeven. Van ’s morgens tot ’s avonds. Met liefde en passie, maar ook met opofferingen die vaak ongezien blijven.

🔹 Tot slot: de werken…

En alsof het toeval wil, starten net tijdens onze sluiting wegenwerken voor onze deur. De planning hiervan is al verschillende keren gewijzigd, maar het ziet ernaar uit dat dit perfect samenvalt. Een geluk bij een ongeluk, zullen we maar zeggen.

Dankbaar, en met opgeheven hoofd

In de voorbije drie jaar hebben we – op twee keer tien dagen na – non-stop gewerkt. Omdat we onze klanten willen verwennen, omdat we ons vak serieus nemen, en omdat we geloven in wat we doen.

Dat de meerderheid daar begrip en respect voor toont, doet deugd.
Dat een enkeling daar cynisch op reageert? Ach, dat zegt meer over hen dan over ons.

Dankjewel voor jullie steun. Dankjewel dat jullie onze passie begrijpen.
En vooral: dankjewel om ons deze broodnodige pauze te gunnen.

Tot snel.
Gilbert & Marissa
Frituur Drakenhof